رابطه روان رنجورخویی، برون گرایی، عاطفه مثبت و عاطفه منفی با اختلال های روانی

سابقه و هدف: تاکنون در مورد رابطه شخصیت و سلامت روان پژوهش هایی انجام شده است، اما این موضوع نیازمند پژوهش ها و توجه بیش تری است، از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه روان رنجورخویی، برون گرایی، عاطفه مثبت و عاطفه منفی با اختلال های روانی انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی- توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور هرسین بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، 350 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی آیزنک، نشانگان اختلال های روانی (scl-90) و مقیاس عاطفه منفی و مثبت استفاده شد. برای تحلیل داده ها از شاخص های آماری ضریب همبستگی پیرسون، همبستگی بنیادی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها: : نتایج نشان داد که بین روان رنجورخویی و عاطفه منفی با اختلال های روانی رابطه مثبت بین برون گرایی و عاطفه مثبت با اختلال های روانی رابطه منفی وجود دارد. هم چنین نتایج نشان داد که برون گرایی در مقایسه با متغیرهای مورد بررسی سهم کم تری در رابطه با اختلال های روانی دارد و در پیش بینی نمره کل نقش معنی داری ندارد. استنتاج: براساس نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت بین ویژگی های شخصیتی روان رنجور خویی و برون گرایی و عاطفه منفی و مثبت با اختلال های روانی رابطه وجود دارد.